Her insanın kendine özgü bir yaşamı vardır. Hiçbir insan özel yaşamıyla ilgili birtakım olayların açığa çıkmasını istemez. Kendi kusurlarının başkaları tarafından araştırılması ve öğrenilmek istenmesi, insanları rahatsız eder.

 

Başkalarının kusurlarını araştırmak hiç kimseye yarar sağlamaz, aksine pek çok zarar verir. Kusurların araştırılıp anlatılması insanları birbirine düşürür. İnsanlar arasında kin ve düşmanlık meydane getirir, fenalıkları artırır.

 

İnsanların kusurlarını araştırmak, onlara zarar verme düşüncesinden kaynaklanabildiği gibi gereksiz merak duygusundan da kaynaklanabilir. Ancak çalışkan insanlar başkalarının kusurlarını araştırmak için vakit bile bulamazlar.

 

İslam dini başkalarının kusurlarını araştırmayı yasaklar. Bu konuda Yüce Allah, “…Birbirinizin kusurlarını araştırmayın…”1 buyurmaktadır. Peygamberimiz de insanların kusurlarını araştırmayı kötü bir davranış olarak değerlendirmiştir. O bir sözünde, “Müslümanların kusurlarını örten kimsenin Allah da dünya ve ahirette ayıplarını örter.”2 buyurarak insanların kusurlarını araştırmak bir yana onların örtülmesi gerektiğini bildirmiştir. Hz. Ömer de “Başkalarının kusurlarını araştırmak yerine kendi hatalarınıza bakınız. Böyle yapmazsanız bunun zararı başkalarına değil, dönüp dolaşıp yine size dokunur.”3 diyerek bu hususa dikkat çekmiştir.

 

Bir kimse, kusurunun araştırıldığını öğrenirse araştıran kişiyle arasında tatsızlık çıkabilir ve sevgi, saygı ortadan kalkar. Bu durum huzursuzluğa neden olur. Öyleyse bizler de başkalarının kusurlarını araştırmak yerine kendi kusurlarımızı düzeltme yoluna gitmeliyiz.

​

​